نرخ صفر مالیات

چرا که بخش خصوصی یکی از مهم ترین عوامل تاثیرگذار در اقتصاد هر کشور بوده و در صورتی که نتواند به هر دلیل از جمله مالیات های سنگین به حیات خود ادامه دهد، صدمات شدیدی به پیکره اقتصاد کشور وارد می شود. در همین راستا، مشمولین نرخ صفر مالیاتی که عمدتا کسب و کارها و بخش های خصوصی هستند،

برای یک بازه زمانی مشخص نیازی به پرداخت مالیات نخواهند داشت. این مهلت زمانی برای صنایع مختلف تفاوت داشته و بسته به عوامل و شرایط گوناگون حاکم بر صنعت، تعیین می شود.

با توجه به این که نرخ صفر برای مالیات یک سری مشاغل و کسب و کارها تعیین می شود، مودیان باید اطلاعات کاملی در این رابطه داشته باشند. زیرا در صورتی که بر اساس اعلام دولت و سازمان امور مالیاتی شغل شما هم مشمول معافیت نرخ صفر مالیاتی گردد، دیگر نیازی به پرداخت مالیات نخواهید داشت.

بنابراین می توانید هزینه آن را جهت رشد و توسعه کسب و کارتان استفاده کنید. البته دقت داشته باشید که مشمولین مالیات نرخ صفر با معافیت مالیاتی تفاوت های زیادی دارد. مهم ترین آن ها هم نیاز به تکمیل و ثبت اظهارنامه در موعد مقرر برای مشمولین نرخ صفر می باشد. پس اگر چه مالیات صفر در نظر گرفته شده، اما هم چنان باید اظهارنامه در مهلت قانونی به سازمان امور مالیاتی کشور تقدیم گردد.

در ادامه توضیحات لازم را درباره نرخ صفر مالیات، تفاوت آن با معافیت مالیاتی، شرایط استفاده از این قانون و مشمولین بهره مندی از مالیات نرخ صفر، ارائه خواهیم داد. پس تا انتها با ما همراه باشید.

از سال ۱۳۹۵، مصوبه جدیدی به قوانین مالیاتی کشور افزوده شد که امکان محاسبه مالیات با نرخ صفر را برای برخی کسب و کارها و مشاغل فراهم می سازد. این قانون بیش تر بخش های خصوصی را در بر می‌ گیرد و هدف آن، تحریک اقتصاد، حمایت از کسب و کارهای خصوصی و جلوگیری از نزول اقتصاد کشور می باشد. زیرا مشمولین نرخ صفر مالیاتی، می توانند مبلغ مالیات را در بخش های دیگر کسب و کار خود از جمله توسعه و ارتقای آن، هزینه کنند.

به طور کلی، مالیات نرخ صفر یک سیاست مالیاتی است که توسط سازمان امور مالیاتی کشور تعیین شده و نرخ مالیات برخی کسب و کارها را برای مدتی مشخص، صفر در نظر می گیرد. برای مثال، ممکن است گروهی از مشاغل و کسب و کارهای خصوصی یا برخی مشاغل در شرایط خاص، برای مدت پنج سال مشمول معافیت نرخ صفر مالیاتی شوند. به این ترتیب طی بازه زمانی تعیین شده، نیازی به پرداخت مالیات به حساب سازمان امور مالیاتی، وجود ندارد.

اجرای طرح مالیات نرخ صفر بر اساس ماده ۱۳۲ قانون مالیات های مستقیم کشور انجام می گیرد و تا حد زیادی به شرایط و زمان بستگی دارد. به عبارت دیگر، تعریفی دائمی جهت معافیت مالیاتی برخی کسب و کارهای خاص ارائه نشده است. اما بسته به شرایط روز جامعه و کسب و کارهای مختلف، سازمان امور مالیاتی می تواند نرخ صفر مالیات را برای آن ها اعمال کند. بازه زمانی اعمال نرخ صفر هم کاملا بستگی به شرایط دارد.

ذکر این نکته الزامی است که مودیان مشمول نرخ صفر، باید در تمامی سال ها نسبت به تکمیل و ارسال اظهارنامه مالیاتی خود اقدام کنند. به عبارت دیگر، در نظر گرفته مالیات با نرخ صفر برای آن ها، هیچ گونه تعهدی مبنی بر عدم تکمیل اظهارنامه ایجاد نمی کند. این مصوبه از جنبه های دیگر هم با معافیت مالیاتی تفاوت دارد. از این رو کسب و کارهای مشمول معافیت نرخ صفر مالیاتی، باید با آگاهی کامل از این تفاوت ها از مفاد طرح مالیات نرخ صفر بهره مند شوند.

اکنون که با تعریف مالیات نرخ صفر آشنا شدید، ممکن است بخواهید بدانید تفاوت بین معافیت مالیاتی و مالیات با نرخ صفر چیست. زیرا در هر دو مورد، مودی نیازی به پرداخت مالیات نخواهد داشت. از طرف دیگر، مالیات با نرخ صفر از سال ۱۳۹۵ اجرایی شده و زمان زیادی از اعمال آن نمی گذرد. به همین خاطر، بسیاری از افراد اطلاعات زیادی در مورد معافیت نرخ صفر مالیاتی ندارند.

در این رابطه باید بگوییم که علی رغم عدم نیاز به پرداخت مالیات در معافیت و نرخ صفر، اما این موارد تفاوت هایی با هم دارند که باید به آن ها توجه داشته باشید. شناخت این تفاوت ها به شما کمک می کند از فرصت مشمولیت نرخ صفر، به بهترین شکل ممکن جهت رشت، توسعه و ارتقای کسب و کارتان استفاده کنید.

اما عدم آشنایی با این تفاوت ها، ممکن است شما را از نظر قانونی با مشکل مواجه سازد. برخی از مهم ترین تفاوت های طرح نرخ صفر مالیات با معافیت مالیاتی، به شرح ذیل می باشند:

یکی از مهم ترین تفاوت های معافیت مالیاتی با مالیات نرخ صفر، ماهیت موقتی و دائمی بودن آن ها است. معافیت مالیاتی به مشاغل، کسب و کارهای و بنگاه هایی اشاره دارد که به صورت دائمی از پرداخت مالیات معاف هستند. دلیل این امر هم خصوصیات و ویژگی های خاص این کسب و کارها یا تاثیر فوق العاده بالای آن ها بر زندگی و معیشت مردم و اقتصاد کشور است. بنابراین مشمولان به صورت دائمی از پرداخت مالیات معاف می شوند.

اما شرایط مشمولین نرخ صفر مالیاتی متفاوت است. این گروه ها برای مدت خاصی از پرداخت مالیات معاف شده و محدودیت زمانی وجود دارد. برای مثال، ممکن است مشاغل یا کسب و کار برای یک بازه زمانی خاص مانند یک، دو، ۵ یا ۱۰ سال نیازی به پرداخت مالیات نداشته باشند. اما پس از پایان این مدت، مجددا باید پرداخت مالیات را آغاز کنند. در واقع هدف از اجرای این طرح، حمایت از مشاغل و کسب و کارها، رشد اقتصادی کشور و افزایش بازدهی اقتصادی است.

از دیگر تفاوت های معافیت نرخ صفر مالیاتی با معافیت مالیاتی، می توان به ثبت اظهارنامه اشاره کرد. اکثر مشاغل و کسب و کارهای مشمول معافیت مالیاتی، نیازی به ثبت و ارسال اظهارنامه مالیاتی در بازه های زمانی مشخص ندارند. زیرا این مشاغل به دلیل ماهیت و نقش استراتژیک خود، به صورت دائم از پرداخت مالیات معاف هستند. اما شرایط برای مشمولان مالیات با نرخ صفر تفاوت دارد.

علی رغم این که این گروه هم نیازی به پرداخت مالیات ندارند، اما باید در بازه های زمانی تعیین شده نسبت به تکمیل و ثبت اظهارنامه اقدام کنند. اظهارنامه گروه های مشمول نرخ صفر مالیات، اطلاعات دقیقی از درآمد و هزینه های کسب و کار در اختیار سازمان امور مالیاتی قرار می دهد. بنابراین در ادامه می تواند جهت صحت سنجی اطلاعات اظهارنامه همین مشاغل یا سایر کسب و کارهای آن صنعت، از آن ها استفاده کند.

معافیت مالیاتی تاثیر زیادی از شرایط و زمان نمی پذیرد. به عبارت دیگر، معافیت مالیاتی با توجه به شرایط و ویژگی های مشاغل و صنایع خاص، از طریق قوانین مالیاتی کشور به صورت دائمی اجرا می شود. بنابراین تفاوتی ندارد که چه شرایطی در کشور ایجاد شده یا در چه برهه زمانی خاصی قرار گرفته ایم. اما معافیت نرخ صفر مالیاتی کاملا وابسته به شرایط است.

برای مثال، ممکن است در یک بازه زمانی کشور با بحران اقتصادی مواجه شد، تحت فشارهای بیرونی قرار گرفته یا این که قصد اجرای یک سری برنامه های اقتصادی خاص وجود داشته باشد. در شرایط این چنینی، دولت و سازمان امور مالیاتی کشور می توانند مالیات با نرخ صفر را برای بازه زمانی مشخص و کسب و کارهای خاص، اجرا کنند. به این ترتیب، مشمولین نرخ صفر مالیاتی در مدت تعیین شده، نیازی به پرداخت مالیات نخواهند شد. اگر چه باید اظهارنامه را تکمیل و تقدیم سازمان امور مالیاتی کشور نمایند.

در بخش های قبل، توضیحات لازم را در رابطه با مالیات نرخ صفر و تفاوت آن با معافیت مالیاتی ارائه دادیم. موضوع مهم دیگر که باید به آن توجه داشته باشید، شرایط استفاده از این نوع مالیات و محاسبه مالیات با نرخ صفر می باشد. در صورتی که شغل یا کسب و کار شما مشمول قانون نرخ صفر مالیات باشد اما شرایط لازم را مهیا نکرده باشید، این فرصت مناسب را از دست داده و باید مالیات را پرداخت کنید.

البته شرایط مورد نیاز برای بهره مندی از مصوبه مالیات با نرخ صفر چندان دشوار نبوده تنها نا آگاهی از این موارد منجر به عدم استفاده کسب و کارها از این موقعیت می شود. از آن جایی که بسیاری از مشاغل و بنگاه های اقتصادی در صنایع مختلف واجد شرایط بهره مندی از این طرح هستند، در ادامه شرایط اعلام شده برای مشمولین نرخ صفر مالیاتی را برای تان آورده ایم. این شرایط به شرح ذیل می باشند:

اولین و مهم ترین شرط محاسبه مالیات با نرخ صفر برای کسب و کارهای مشمول این قانون، تکمیل و ارسال اظهارنامه مالیاتی در موعد مقرر می باشد. علی رغم این که مشاغل و بنگاه های اقتصادی مشمول این طرح نیازی به پرداخت مالیات ندارند، اما باید اظهارنامه خود را مانند دیگر مشاغل در موعد قانونی تقدیم سازمان نمایند.

جهت تایید معافیت نرخ صفر مالیاتی برای یک کسب و کار خاص، اظهارنامه مالیاتی شامل ترازنامه و حساب سود و زیان از همه فعالیت های شرکت تهیه شده و ارائه گردد. این اطلاعات باید با دقت و جزئیات کامل موجود بوده و مسئولین حسابداری و کارشناسان سازمان امور مالیاتی کشور، صحت آن ها را تایید نمایند.

از دیگر شرایط تعیین شده برای کسب و کارها و مشاغل واجد شرایط استفاده از طرح مالیات نرخ صفر، می توان به تحویل دفاتر قانونی اشاره کرد. بنابراین صاحبان مشاغل بخش خصوصی جهت اجرای نرخ صفر مالیات برای کسب و کار خود، باید دفاتر قانونی شان را در اسرع وقت آماده کرده و به سازمان امور مالیاتی کشور، تحویل دهند.

علاوه بر اظهارنامه و حساب های سود و زیان، لازم است مدارک حسابداری مشاغل هم به صورت کامل به سازمان امور مالیاتی تحویل داده شوند. بنابراین صاحبان مشاغل و کسب و کارها باید آن دسته مدارک حسابداری که نشان دهنده درآمدها و هزینه های انجام شده هستند را آماده و تحویل سازمان نمایند. زیرا این مدارک گواهی بر تایید اظهارنامه مالیاتی خواهند بود.

مشمولین نرخ صفر مالیاتی در کنار موارد فوق، باید صورتحساب های خود را هم به صورت الکترونیکی برای سازمان امور مالیاتی ارسال کنند. از ابتدای سال ۱۴۰۲، ارسال صوترحساب ها به صورت الکترونیک برای تمامی مودیان الزامی شده است. این کار از طریق سامانه جامع مودیان یا همان سایت امور مالیاتی کشور انجام می گیرند. بنابراین متقاضیان به سادگی می توانند صورتحساب ها را ارسال کرده و از این نظر با مشکلی مواجه نخواهند شد.

مشاغل، بنگاه ها و کسب و کارهایی که مشمول معافیت نرخ صفر مالیاتی هستند، باید مدارک و اطلاعات مذکور را با دقت بالا و در موعد زمانی اعلام شده، به سازمان امور مالیاتی کشور تحویل دهند. این گونه می توانند از معافیت ها و مالیات نرخ صفر بهره مند شده و به جای پرداخت مالیات، روی پیشرفت و رشد کسب و کار خود تمرکز نمایند.

بعد از آشنایی با مالیات نرخ صفر، این سوال مطرح می شود که معافیت مذکور مشمول چه کسانی می شود و چه کسب و کارهایی می توانند از آن استفاده کنند. در این رابطه باید بگوییم که نرخ صفر مالیات برخلاف معافیت های مالیاتی، یک قانون دائمی نیست.

بلکه در شرایطی خاص ممکن است برای بازه زمانی مشخص تعیین شده و گروهی از مشاغل و کسب و کارها را تحت پوشش قرار دهد. به طور کلی، مالیات با نرخ صفر عمدتا برای کسب و کارهای بخش خصوصی اعمال می شود. زیرا هدف اصلی اجرای آن، تشویق افراد و تحریک فعالیت های اقتصادی، رشد و توسعه اقتصادی و کمک به کار آفرینی است. بنابراین در هر برهه زمانی و با توجه به شرایط موجود، مشمولین نرخ صفر مالیاتی تفاوت دارند.

البته دقت داشته باشید که این قانون معمولا به صورت ۵ ساله اجرا شده و بعد از پایان مهلت، مشاغل باید نسبت به پرداخت مالیات اقدام کنند. برخی از مهم ترین کسب و کارهای مشمول مالیات نرخ صفر، عبارتند از:

در بسیاری از موارد، ممکن است مالیات بر ارزش افزوده هم با نرخ صفر محاسبه شود. البته مشمولین نرخ صفر مالیاتی در این بخش هم باید اظهارنامه خود را در موعد مقرر تکمیل کرده و تقدیم سازمان امور مالیاتی کشور نمایند. گاهی اوقات ممکن است واحدهای تولیدی برای مدتی خاص، هیچ گونه فعالیتی نداشته باشند. طی این دوره، مالیات بر ارزش افزوده برای آن ها صفر خواهد شد. به شرط آن که از قبل موضوع عدم فعالیت را به سازمان امور مالیاتی اعلام کرده باشند.

در برخی موارد هم تحت شرایطی خاص، مالیات ارزش افزوده برخی مشاغل و کسب و کارهای بخش خصوصی صفر می شود. به این ترتیب، صاحبان مشاغل برای بهره مندی از معافیت نرخ صفر مالیاتی، باید شرایط لازم را فراهم کرده و مدارک مورد نیاز را ارائه دهند. دقت داشته باشید که در صورت عدم ارسال اظهارنامه یا اعلام عدم فعالیت، مشمول مالیات با نرخ صفر نخواهید شد.

طرح مالیات با نرخ صفر که از سال ۱۳۹۵ مصوب گردیده، یک روش مناسب برای حمایت از مشاغل و کسب و کارهای بخش خصوصی است. به این ترتیب، دولت می تواند با حمایت از آن ها در بازه های زمانی حساس از طریق عدم دریافت مالیات، از ورشکستگی آن ها جلوگیری کرده و به رشد اقتصادی کشور کمک کند.

مشاغل و کسب و کارهای مشمول نرخ صفر مالیات، باید به شرایط اعلام شده توجه داشته و مدارک و اطلاعات لازم را در اسرع وقت در اختیار سازمان امور مالیاتی قرار دهند. در غیر این صورت، ممکن است طرح شامل شغل آن ها نشود. از طرف دیگر، باید توجه داشته باشید که این قانون برای یک بازه زمانی خاص و معمولا ۵ ساله اجرا می شود. بنابراین بعد از آن، مشاغل و کسب و کارها باید مطابق معمول نسبت به پرداخت مالیات اقدام کنند.